Ο ΓΕΡΩΝ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΖΕΡΒΑΚΟΣ ΤΟΜΟΣ Α΄

Από τάς ανατολάς σχεδόν τού τρέχοντος 20ου αιώνος μέχρι καί της ημέρας της κοιμήσεως του 8ης ΜαΪου 1980, ο αοίδιμος Γέρων Φιλόθεος υπήρξεν ο από Θεού, θα έλεγε κανείς, κληρωθείς αστήρ νά χαράξη μίαν φωτεινήν τροχιάν είς τό πνευματικόν στερέωμα τής Ελλαδικής Εκκλησίας, μέ εναργείς ανταυγείας καί είς τάς έξω τής πατρίδος πνευματικάς ορθοδόξους περιοχάς.

Ως Ιεραπόστολος, διασχίσας ολόκληρον σχεδόν τήν ελληνικήν γήν καί έξω αυτής, εξομολογών, νουθετών και κηρύττων, υπήρξεν ακαταπόνητος μέχρις τής ύστατης του πνοής, οπότε ασθενών βαρέως, εκ τών σεβασμίων χειλέων του ακατασχέτως εξήρχοντο δεήσεις, διδαχαί καί παραινέσεις πρός τά περιστοιχούντα αυτόν πνευματικά του τέκνα.

Αυτού λοιπόν του διάττοντος αστέρος τήν φωτεινήν τροχιάν κατά τόν επί γής βίον του θέλει να εξεικονίση η παρούσα βίβλος αντικειμενικώς, πρός διδαχήν και ωφέλειαν και σωτηρίαν, ασφαλώς, θεοφιλών ψυχών. Τα γραφόμενα, εκτός ενός μέρους, είναι άπαντα τού ιδίου Πατρός. Είναι, θα έλεγε κανείς, φωνή εκ τού τάφου, η οποία, ως συμβαίνει είς τούς οσίους Πατέρας ανά τους αιώνας είς τήν πορείαν τής Ορθοδόξου του Χριστού Εκκλησίας, έρχεται είς τά ώτα τών πιστών μετά τήν αγίαν κοίμησίν τού, δια νά έχη τό κύρος τής αληθείας καί του αγιασμού άνωθεν.