'' ΕΠΙΘΑΝΑΤΙΕΣ '' ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ

   Οι ''επιθανάτιες'' εμπειρίες έχουν αναδειχθεί σέ θέμα τεραστίου ενδιαφέροντος τής ''θανατολογίας''. Τά τελευταία μάλιστα χρόνια έχουν εκδοθεί πολλά βιβλία μέ ''εμπειρίες θανάτου'', στά οποία χρησιμοποιούνται από τούς διάφορους συγγραφείς καί οί όροι: ''προθανάτιες εμπειρίες'', ή ''παραθανάτιες'', ή ''περιθανάτιες'', ή καί ''μεταθανάτιες εμπειρίες''.

   Γιά τήν επιστήμη. ο βιολογικός θάνατος είναι η οριστική καί αμετάκλητη παύση τών λειτουργιών της ζωής. Οί συγγραφείς όμως περί τών εμπειριών αυτών, υπεισέρχονται, εκόντες - άκοντες, καί σέ θέματα αρμοδιότητος τής μεταφυσικής.

   Για τήν Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία, ο θάνατος είναι ''μυστήριον''. Καί ''ου φέρει τό μυστήριον έρευναν''. Δηλαδή ο θάνατος δέν υπόκειται σέ ερευνητικές διαδικασίες.

   Η Εκκλησία, πάντως, ενδιαφερόμενη καί γιά κάθε εκδήλωση της ζωής, ασχολείται επισταμένως καί μέ τά διαδραματιζόμενα κατά τίς τελευτάιες στιγμές τής, εφ΄όσον πρόκειται γιά τήν μετάβαση ''εκ τής κάτω ζωής είς τήν άνω''. Επομένως καί μέ τίς αναφερόμενες ως ''επιθανάτιες εμπειρίες'', καί μέ τίς ''περιθανάτιες εμπειρίες'', γιά τίς οποίες μας πληροφορεί καί πολλά τά ενδιαφέροντα, στά οποία καί επεκτείνεται η ''σταχυολόγηση'' του γραφόντος τό παρόν.