Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΙΩΣΗΦ Ο ΗΣΥΧΑΣΤΗΣ

   Γεννήθηκε το 1898 στο χωριό Λεύκες της Πάρου. Σε ηλικία 23 ετών, μετά απο κάποιο θείο όραμα που είδε, απαρνείται τον κόσμο και πηγαίνει στο Άγιον Όρος, ποθώντας να ζήσει αυστηρή ασκητική ζωή. Ήταν άνθρωπος της προσευχής. Το χάρισμα της αδιάλειπτης νοεράς προσευχής του δόθηκε από την Πάναγία, όταν ήτνα ακόμη δόκιμος μοναχός.

   Ο Γέροντας έζησε σε μια περίοδο παρακμής του αγιορείτικου μοναχισμού και γενικότερα του ορθόδοξου μοναχισμού, ο οποίος είχε επηρεασθεί από την κοινωνική δράση του Ρωμαιοκαθολικισμού και τον ευρωπαΪκό Διαφωτισμό. Εισήγαγε, με τον εμπειρικό τρόπο ζωής του, ξανά την διδαχή του αγίου Γρηγορίου Παλαμά στον αγιορειτικό μοναχισμό. Έγινε ο έμπειρος, διακριτικός και απλανής οδηγός στους ατραπούς της πνευματικής ζωής. Είχε την ικανότητα να αναλύει τον πολύπλοκο και δυσέκλειπτο πόλεμο των παθών και των δαιμόνων, να διεισδύει αλλά και να μυεί στα μυστήρια της θείας Χάριτος τους '' θέλοντος σωθήναι ''.